Minder baby’s te vroeg geboren na coronamaatregelen

Een fascinerend bericht verscheen vorige week in het nieuws: volgens een analyse van het Erasmus MC, in samenwerking met het RIVM, was gebleken dat er significant minder baby’s te vroeg zijn geboren nadat de eerste coronamaatregelen ingingen op 9 maart 2020.

Tijdens de “intelligente lockdown” kon prof. dr. Irwin Reiss zich niet aan de indruk onttrekken dat er minder baby’s extreem vroeg werden geboren. Ook in andere landen werd dit vroeg opgemerkt, schreef de New York Times al in juli. Er werd contact gelegd met het RIVM om deze indruk te staven aan geboortestatistieken uit de jaren 2010 tot 2020. Wat bleek? Het vermoeden was juist.

“Dat vermoeden wordt nu bevestigd dankzij een degelijke analyse van geboortegegevens, uitgevoerd onder leiding van neonatoloog-epidemioloog dr. Jasper Been, ook verbonden aan het Sophia Kinderziekenhuis. Hij zocht contact met het RIVM, dat hem de data leverde van ruim 1,5 miljoen baby’s die tussen oktober 2010 en juli 2020 zijn geboren.” (Bron)

Interessant genoeg begon het aantal vroeggeboren baby’s meteen na de eerste coronamaatregelen af te nemen. Deze eerste maatregelen betroffen, om even je geheugen op te frissen, het niet meer handen schudden en het advies de handen vaak en zeer grondig te wassen. Na deze eerste maatregelen was zelfs de grootste afname te zien! Het effect was bovendien significant en overduidelijk: er werden tussen de 15 en 23 procent minder baby’s te vroeg geboren.

Waarom deze afname?

Het lijkt voor de hand te liggen dat de maatregelen de hygiëne van zwangere vrouwen heeft verbeterd. Ze kwamen ook minder fysiek in aanraking met andere mensen, waardoor de kans op het oplopen van ziektes lager was. Reiss legt het als volgt uit:

“Door betere handhygiëne en het stoppen met handen schudden, worden minder bacteriën en virussen uitgewisseld, waardoor ook zwangere vrouwen minder aan ziekteverwekkers werden blootgesteld.”

Dr. Jasper Been, net als dr. Reiss ook werkzaam bij het Erasmus MC Sophia Kinderziekenhuis, legt uit dat ook in het algemeen er veel minder kinderen opgenomen werden in het ziekenhuis:

“We hebben tijdens de lockdown ook in de algemene kindergeneeskunde een grote afname van het aantal zieke kinderen gezien. Er was bijvoorbeeld veel minder buikgriep en er waren minder oorontstekingen. Kinderen hadden veel minder contact met elkaar, staken elkaar dus ook minder aan met infectieziekten.”

De hoop is natuurlijk dat we kunnen leren van deze afnamen, zodat we dit in de toekomst kunnen gebruiken om het aantal vroeg geboren baby’s blijvend te beperken. De handhygiëne en afstand tot anderen van de zwangere blijkt een belangrijke factor te zijn, terwijl in het verleden de aandacht meer lag op de vrouw zelf, op factoren die bij haar zelf speelden. Het blijkt dat factoren van buitenaf ook een grote rol spelen bij vroeggeboorte.